ΑΥΤΟΜΑΤΟ ON/OFF ΟΤΑΝ ΕΚΠΕΜΠΟΥΜΕ

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Ο εσταυρωμένος


Εσταυρωμένος με καρφιά,
στο χρυσαφί σου σταυρουδάκι,
θαυμάζω σου την ομορφιά,
στο κάθε σου ραντεβουδάκι.

Εσύ με ξύδι και χολή,
ποτίζεις μου βαθιά τα σπλάχνα,
γιατί σε πόθησαν πολλοί
κι εγώ τους βλέπω δίχως άχνα.

Κάθε που βγάζεις τα λαμέ
και παραδίνεσαι του κτήνους,
σκέφτομαι μήπως σαν εμέ,
θα διώξεις κάποτε κι εκείνους.

Τις νύχτες που ’χεις μοναξιά,
με ρίχνεις μέσα στο συρτάρι,
μ’ αριστερά μου και δεξιά,
υπάρχουν κι άλλοι, πού να πάρει.

Είμαστε κάμποσοι κουτοί,
κάποιος καρφώθηκε στη χτένα,
κάποιος σε κάποιο μπικουτί
κι είδα και στις κουρτίνες ένα.

(Φαντάζομαι την κυρία Λουκά, να ψάχνει στην εύρεση του Google, για «εσταυρωμένος» και να την βγάλει εδώ!... Ωχ, ωχ, συγνώμη κυρία Λουκά! Μη μού θυμώσεις του καψερού...).


animated-bus-divider

Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

Η γειτόνισσα


Έχω μια γειτόνισσα βλαμμένη,
που στο διπλανό το σπίτι μένει,
μόλις φεύγω για δουλειά και λείπω,
ολοτσίτσιδη βγαίνει στον κήπο.

Αχ, αχ! Αλί και τρισαλί…
Φωνάξετε και τον Αλή.

Σκύβει τα γατιά της να ταΐσει
κι έχει την καρδούλα μου ραΐσει,
μού ’ρχεται να πά’ να τη γυρέψω,
να προσευχηθώ και να νηστέψω.

Αχ, αχ! Πού βγαίνεις καψερή;
Είν’ οι γειτόνοι πονηροί.

Ρίχνει με τη μάνικα νεράκι
και πετιέμαι με το μποξεράκι,
να μού ρίξει μια ριπή και μένα,
να πλυθώ, που βρώμισα, οϊμένα.

Αχ, αχ! Σε θέλω, σε ποθώ…
Άνοιχ’ την πόρτα για να ’ρθώ.

Πάτερ, πάτερ, ξομολόγησέ με,
όλοι μας στη γειτονιά τη θέμε,
ο Θανάσης την ποθεί κι ο Νίκος
κι ο Θωμάς, που ’ν’ αθλητής στο μήκος.

Αχ, αχ! Σκέψεις αμαρτωλές…
Πού μένει, τέκνο μου, μού λες;


animated-bus-divider

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Φωτογραφίες άνωθεν


Με φλας τραβάν φωτογραφίες,
από τα σύννεφα τα γκρίζα,
«υετός», λεν οι μετεωρολόγοι,
«καρεκλοπόδαρα», ο λαός.

Παρ’ όλες τούτες τις σοφίες,
πήγα κι αγόρασα κορνίζα,
γιατί είναι χίλιοι-δέκα λόγοι,
που σε γουστάρω διακαώς.

Οι φωτογράφοι είναι μαφίες,
από την κορυφή ως τη ρίζα,
μ’ άμα σε δουν με κομπολόγι,
κάνουν την πάπια, γενικώς.

Θ’ αρπάξω τις φωτογραφίες,
που σ’ έχουνε με μένα, Λίζα,
απ’ τ’ ουρανού το σκυλοσόγι,
να κλαίν’ οι διάκοι κι ο ναός.


animated-bus-divider

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Ο αρχιτέχτονας


Με πήρε ο ύπνος κι έγειρα
στα στήθη σου, Λουκία
και στ’ όνειρό μου ανέγειρα
μια πολυκατοικία.

Μ’ εξήντα-δυο πατώματα,
ψηλή σαν τη μορφή σου,
να ξεκινώ απ’ τα χώματα,
να φτάνω στην κορφή σου.

Η γριά μου γι’ αρχιτέχτονα
μ’ έστελνε στο Μετσόβιο,
μα παίχτονα και παίχτονα
κόλλησα άλλο μικρόβιο.

Κοιμήθηκα και χύθηκε
στο στρώμα το σιρόπι
και συ φωνάζεις: «Πίθηκε,
πού ’ν’ οι καλοί σου τρόποι»;

Μη μού θυμώνεις κι έχτισα,
σπίτι για σένα, με άπλα,
δίπλωμα δεν απέχτησα,
μα έχω πτυχίο στην ξάπλα.


animated-bus-divider

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Γυμνή


Θα σε δω, γυμνή μου φίλη,
να ποτίζεις την αυλή σου
κι όπως θα περνώ το δείλι,
θα μού πεις, «ώρα καλή σου».

Φουσκωμένος απ’ τον πόθο,
βιαστικά θα γνέψω «γεια σου»,
τι ντροπή φριχτή θα νιώθω,
κόκκινος σαν την μπογιά σου.

Πώς μπορείς γυμνή να βγαίνεις,
να σε βλέπουν οι γειτόνοι,
τη γιαγιά σου να πικραίνεις,
που μαζί σου μένει μόνη;

– Η γιαγιά μου, με τις κότες,
στην καρέκλα της κοιμάται,
το πορτί μου ανοίγω τότες
κι οι γειτόνοι λεν, «ορμάτε!».


animated-bus-divider

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Δεν έχω ρούχα


Δεν έχω ρούχα, δεν έχω ρούχα,
κάποιοι μού σκίσανε τα ρούχα μου,
κάποιοι μού σκίσανε τα ωραία μου ρούχα
και πια δεν έχω ρούχα να φορώ.

Βγαίνω στο δρόμο και με χλευάζουν
όλοι οι διαβάτες κι οι περαστικοί,
χιλιάδες πράγματα στον νου τους βάζουν,
μα για τις σκέψεις τους αδιαφορώ.

Να δεις, στο τέλος θα με διαφθείρει
κι αντί για θύμα θύτης θα γινώ,
κάποιοι μού σκίσανε τα ωραία μου ρούχα
και πια δεν έχω ρούχα να φορώ.


animated-bus-divider

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Η τρις-Μεγίστη


Ναπολέων Βοναπάρτη
je vous aime πολύ τρελά
αλλά να το ξες, για πάρτη
σου, θα γίνουν Βατερλά.

Σ' έπιασε η Ζοζεφίνα
να σταμπά άλλη τινά.
Περιμέν' η γκιλοτίνα
σου μιλώ ειλικρινά.

Μon amour Ναπολεόνε
αυτοκράτορα λολέ,
απ' τη Ζέφ,o Αλ Καπόνε,
μάθε, παίρνει εντολαί.

Θα σε κάνει η Ζεφούλα
κοντοστούπη στρατηλά
πάνω σου να φεύγουν ούλα
τα χοντρά και τα ψιλά.

Ναπολέων petit-άκο,
κακομοίρ, η τρις-Μεγίστη
θα σε κά του μποξ το σάκκο
και θα σου τη βγα την πίστη.

Γκατλούλα

Σημείωση: Σαν γνήσιοι κυνηγοί ταλέντων (σέξι, σέξι, σέξι) που είμαστε, σάς παρουσιάζουμε σήμερα την ...Γκατλούλα! Κάντε κλικ στο όνομά της για να μπείτε στη σελίδα της που έχει τρελάνει κόσμο και ντουνιά!...

animated-bus-divider

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Πράσιν' αλογάκια


Τα πράσιν’ ανθρωπάκια,
που κατοικούν στον Άρη,
λατρεύουν τα σουβλάκια,
με μπόλικο μπαχάρι.

Τα πράσινα ματάκια,
που τα ’χα για φεγγάρι,
τα κάνανε πλακάκια,
μ’ έν’ άλλο παλικάρι.

Τα πράσιν’ αλογάκια,
που μού ’λεγες με χάρη,
τα ξέρουν τ’ αραπάκια,
στου δρόμου το φανάρι.

Τα πράσινα βυζάκια
και ποιος μού τα ’χει πάρει
και ποιος τα κάνει μάκια,
να ’ρχόσουνα μακάρι.

Στα πράσινα παγκάκια,
κοιμάμ’ και στο χορτάρι,
με γένια και μουστάκια,
ωσάν το διακονιάρη.

Τα πράσινα πουλάκια,
θαρρούν πως ρίχνω στάρι,
χτυπάνε παλαμάκια,
δεν παίρνω ’γώ χαμπάρι.

Τα πράσινα σοκάκια,
τα ’φαγα με το φτυάρι,
λατρεύω τα σουβλάκια,
με μπόλικο μπαχάρι.


animated-bus-divider

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Η Μαντώ


Χάνω λάδια και γίνομαι λιώμα,
μόλις βλέπω το λάγνο σου σώμα,
σε φαντάζομαι μες απ’ τα ρούχα,
μα φοβάμαι τα «ξουτ» και τα «γιούχα»!

Τι ’ν’ αυτές οι καμπύλες οπού ’χεις,
δεν ζωγράφιζε τέτοια ο Τσαρούχης,
στην παλάμη μου θέλω να κλείσω,
τα μπροστά, τα πλαϊνά και τα πίσω!

Σαν περνώ κι είσαι μπρος στη βιτρίνα,
το κεφάλι μου σκύβω με πείνα,
λιγουρεύω· το σάλιο μου τρέχει,
αλλά συ, «ζα μαν φου», «πέρα βρέχει»!

Το ’χω βάλει σκοπό στο μυαλό μου,
να σ’ αρπάξω στη μέση του δρόμου,
να σε κλείσω στα μπράτσα μου μέσα,
για να σ’ έχω δικιά μου γιατρέσσα!

Θα σού χτίσω παλάτι από πέτρα,
με τα κάγκελα τέσσερα μέτρα,
να μη βλέπεις τους άντρες τους ξένους
και να ζεις σαν Μαντώ Μαυρογένους!


animated-bus-divider

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Δώρο


Έχει βαμμένα χείλια και την αρρώστια
κι όσοι την αγαπήσαν, πέσαν στην τρύπα,
πουλιέται στα σοκάκια – κορμί κι εντόστια,
για πέντε ευρώ την ώρα, χώρια την πίπα.

Έχασε και τους δυο της γονιούς αντάμα,
«φόνος κι αυτοχειρία», γράψαν οι μπάτσοι,
σνιφάρησε ηρωίνη, μαζί και κλάμα,
ξεπούλησε τα πάντα κι έτσι ήρθε πάτσι.

Σ’ ένα λερό δωμάτιο γιομάτο ζωύφια,
πήγα κι εγώ μια νύχτα και πήρα δώρο,
να ζω μέσα στη θλίψη και την κατήφεια,
για πέντε ευρώ την ώρα, χώρια το φόρο.


animated-bus-divider

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Λουντμίλα


Αγαπημένη μου Λουντμίλα,
πες μου, γιατί σωπαίνεις; Μίλα!

Γιατί κοιτάζεις στο ταβάνι;
Τι σού ’φταιξα, τι σού ’χω κάνει;

Το χέρι σου το παγωμένο,
τώρα σού το βαστώ σαν ξένο!

Και σού χτενίζω τα μαλλιά σου,
που ’ναι ξερόκλαδα του δάσου!

Ποιος από μένα σ’ έχει κλέψει,
το ’χω συνέχεια στη σκέψη.

Πού ταξιδεύεις, σε ποια πλάτη,
μήπως μού κάκιωσες για κάτι;

Λούντα γλυκιά, Λούντα μοιραία,
μαζί θα φύγουμε, παρέα!

Θα βρούμε τα χρυσά παλάτια,
που ’βλεπα μες στα δυο σου μάτια!


animated-bus-divider

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Εν ύπνω


Θα κοιμηθώ αγκαλιάζοντας το μαξιλάρι
και θα με φέρει ο ύπνος στου όνειρου τη γη,
εκεί, από μένανε κανείς δε θα σε πάρει,
θα σ’ έχω δίπλα μου κι απόψε, ως την αυγή.

Είμαι καλά, δεν έχω ζάλη εδώ και μέρες,
έτσι βυθίζομαι στον ύπνο μου γλυκά,
λεφτά μάς λείπανε να φτιάξουμε τις βέρες,
μα, κάθε που ’ρχομαι, σού φέρνω και γλυκά.

Αγάπη μου, μόλις βρεθώ στην αγκαλιά σου,
πια δε φοβάμαι σαν σπουργίτι τ’ ουρανού,
είμαι πανίσχυρος, γι’ αυτό τους άλλους νοιάσου,
που ζουν μονάχοι τους με σαλεμένο νου.

Υπάρχει μια ρωγμή στον τοίχο και παγώνω,
σκεπάζομαι όμως και τα ρούχα μου φορώ,
δεν το περίμενα πως χρόνο με το χρόνο,
με πιο μεγάλο πόθο θα σε λαχταρώ.

Αστεία-αστεία, μαζί περνάμε όλη τη νύχτα,
σ’ ένα μονό κρεβάτι που ’χω από παιδί,
στη μάνα στέλνω βιαστικά το «καληνύχτα»
και τρέμω κάποτε μην τύχει και μας δει.


animated-bus-divider

Locations of Site Visitors