ΑΥΤΟΜΑΤΟ ON/OFF ΟΤΑΝ ΕΚΠΕΜΠΟΥΜΕ

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Ταξίδι ερωτικό


Ένα ταξίδι ερωτικό,
στης ηδονής τον κήπο,
γυμνές κοπέλες τρέχουνε
κι άγουρα αγόρια, πλήθη.
Σε μονοπάτι μυστικό,
χάνει η καρδιά το χτύπο,
πλάι σε νερά που βρέχουνε
μιας κόρης τ’ άσπρα στήθη.

Λουλούδι μου μυριστικό,
μού λείπεις, δε σού λείπω,
ποια χείλη τώρα σ’ έχουνε,
σε ποιας καρδιάς τα βύθη;
Παραπονιέσαι, δε σ’ ακώ,
πονάς, σ’ εγκαταλείπω,
αντέχει αυτούς π’ αντέχουνε,
η φυλακή που εστήθη.

Είναι πικρό κι είναι γλυκό
κι έχει δικό του τύπο
κι όλοι σ’ αυτό προστρέχουνε
γιατί μπορεί και πείθει.
Ένα ταξίδι ερωτικό,
στης ηδονής τον κήπο,
τ’ άστρα απ’ τη γην απέχουνε,
όσο ένα παραμύθι.


animated-bus-divider

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Η νέγρα Μαίρη


Με μια θαμπή φωτογραφία μου στο χέρι,
κατέβηκε στην προκυμαία η νέγρα Μαίρη.
Από την Αφρική το πλοίο την έχει φέρει
κι ούτε με γνώρισε ποτέ κι ούτε με ξέρει.

Έχει φτωχούς ανθρώπους στα δικά της μέρη,
πολλοί δεν προλαβαίνουν καν να γίνουν γέροι.
Πήγα, λοιπόν, σ’ ένα γραφείο στο Κρυονέρι,
για να μού βρουν κοπέλα που να μ’ ενδιαφέρει.

Τα χρόνια φεύγουν, σαν ξερόφυλλα στ’ αγέρι
γι’ αυτό κι εγώ, μια μαύρη διάλεξα για ταίρι.
Απ’ τη φωτιά για να σωθεί κι απ’ το μαχαίρι,
υπό συνθήκες άλλες, άτυχη «από χέρι».

Τι με πειράζει, που τη γλώσσα μου δεν ξέρει;
Από πολλές πλευρές, ετούτο με συμφέρει.
Μ’ ένα μονόπετρο που φτιάξαν καλογέροι,
θα την αρραβωνιάσω, μέρα μεσημέρι.

Και θα φροντίζει εμένα κι όλο μου τ’ ασκέρι
και θα μ’ ευγνωμονεί χειμώνα καλοκαίρι.
Θα ’ναι πιστή, πολύ πιστή, από ανάγκη εν μέρει
και μες στο σπίτι μου θα λάμπει σαν αστέρι.


animated-bus-divider

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Σεις


Σεις – η γλυκιά η μορφή σας!
Πώς σας φωνάζουνε;
Με θέλγουν οι οφθαλμοί σας,
που μ’ άστρα μοιάζουνε.

Στη γη, καθένας άλλος,
θα ’στεργε να ’χει το,
το αστείρευτό σας κάλλος,
το ακαταμάχητο.

Να με καταδεχτείτε,
δεν τ’ ονειρεύτηκα
κι όλα τριγύρω – δείτε!
Φαντάζουν ψεύτικα.

Χρυσό ’ναι το φεγγάρι,
τούτης της θάλασσας,
σαν το μαργαριτάρι,
μέσα στη σάλα σας.

Παρακαλώ σας, μόνο
– φιλώ το χέρι σας,
πείτε μου, γιατί κρυώνω,
εδώ στα μέρη σας;

Κι ενώ πολύ ψηλά ’ναι,
το θάμβος διάπυρο,
φιγούρες μού μιλάνε,
σαν βρέφος άπειρο.

Μ’ αυλούς με ταχταρίζουν,
στα πανηγύρια τους,
με χάδια με κοιμίζουν,
στα κοιμητήρια τους.

Σεις – η γλυκιά μορφή σας!
Ποιο φέρετε όνομα;
Τιάρα στην κεφαλή σας,
που φέγγει αυτόνομα.


animated-bus-divider

Locations of Site Visitors