Έχει βαμμένα χείλια και την αρρώστια
κι όσοι την αγαπήσαν, πέσαν στην τρύπα,
πουλιέται στα σοκάκια – κορμί κι εντόστια,
για πέντε ευρώ την ώρα, χώρια την πίπα.
Έχασε και τους δυο της γονιούς αντάμα,
«φόνος κι αυτοχειρία», γράψαν οι μπάτσοι,
σνιφάρησε ηρωίνη, μαζί και κλάμα,
ξεπούλησε τα πάντα κι έτσι ήρθε πάτσι.
Σ’ ένα λερό δωμάτιο γιομάτο ζωύφια,
πήγα κι εγώ μια νύχτα και πήρα δώρο,
να ζω μέσα στη θλίψη και την κατήφεια,
για πέντε ευρώ την ώρα, χώρια το φόρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου