Το μαγεμένο βλέμμα σου,
το κόκκινο φιλί σου,
το βελουδένιο χάδι σου,
που πόθησα πολύ,
βάφτηκε με το γαίμα σου,
πνίγηκε στη χολή σου,
και δεν περνάει το βράδυ μου,
αγάπη μου, καλή.
Τα ρούχα μου θα βγάλω, να
κρυφτώ μες στην αυλή σου,
να βλέπει το φεγγάρι μου,
που τρέμω σαν πουλί
κι αν έχεις κάποιον άλλονα,
στην νύχτα τη θολή σου
και θέλει να σε πάρει μου,
με κόβεις σα γυαλί.
Τα λαγγεμένα λόγια σου,
τ’ ολόξανθο μαλλί σου,
τα φλογισμένα μάτια σου,
του ψέματος στολή,
θαφτήκανε στα υπόγεια σου,
ξεντύσου, ξεστολίσου
και ρίξε τα κομμάτια σου,
σε τούτο το σκαλί.
Π.Θ.Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου