Γράφω και σβήνω και γράφω ξανά,
τα λόγια μου σύμβολα κι οι ήχοι,
σύμβολα κι οι ήχοι, μελάνια κοινάˑ
γραμμένοι όλοι γύρω μου οι τοίχοι.
Πότε θα γίνω δικός σου, Νανά;
Πότε καλό θα μού τύχει;
Γράφω και σβήνω και γράφω ξανά,
γραμμένοι όλοι γύρω μου οι τοίχοι.
Είσαι το πάθος που με κυβερνά
κι ο πόθος του κόσμου που αντήχει.
Γράφω και σβήνω και γράφω ξανά,
τα λόγια μου σύμβολα κι οι ήχοι.
Πέφτω, γκρεμίζομαι σ’ Άδη γκρεμνά
κι η δίνη του, με κατατρύχει.
Πότε θα γίνω δικός σου, Νανά;
Πότε καλό θα μού τύχει;
Π.Θ.Τ.
Διευκρίνιση: Μιλώ για μια κοπέλα με το όνομα Νανά που υπήρξε μεγάλο πάθος μου στα νεανικά μου χρόνια... Δεκαετία του '90.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου