
Τα πράσιν’ ανθρωπάκια,
που κατοικούν στον Άρη,
λατρεύουν τα σουβλάκια,
με μπόλικο μπαχάρι.
Τα πράσινα ματάκια,
που τα ’χα για φεγγάρι,
τα κάνανε πλακάκια,
μ’ έν’ άλλο παλικάρι.
Τα πράσιν’ αλογάκια,
που μού ’λεγες με χάρη,
τα ξέρουν τ’ αραπάκια,
στου δρόμου το φανάρι.
Τα πράσινα βυζάκια
και ποιος μού τα ’χει πάρει
και ποιος τα κάνει μάκια,
να ’ρχόσουνα μακάρι.
Στα πράσινα παγκάκια,
κοιμάμ’ και στο χορτάρι,
με γένια και μουστάκια,
ωσάν το διακονιάρη.
Τα πράσινα πουλάκια,
θαρρούν πως ρίχνω στάρι,
χτυπάνε παλαμάκια,
δεν παίρνω ’γώ χαμπάρι.
Τα πράσινα σοκάκια,
τα ’φαγα με το φτυάρι,
λατρεύω τα σουβλάκια,
με μπόλικο μπαχάρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου